วันพุธที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2552

กลอนกะเทาะใจ "จ่มฮัก#1"




กลอนกะเทาะใจ(สำนวนด้นอีสาน)   
“คนนาพิน”                                               komkonloas@gmail.com
“ตำรับรักนักบริหาร”                                                  จ่มฮัก                                                                     ฮักคือหยังผู้ใด๋ฮู้คำนิยามตรงตามบอกฮักคือออกปากต้านหวานหูเจ้าผู้เพิ่นฟัง ฮักคือดั่งดวงแก้วใสงามยามแยงเบิ่ง ฮักคือเหิงนั่งเฝ้าแลงเช้านั่งส่องตา ฮักคือกับขอบฟ้าจรดขอบดินดำ ฮักคือคำสวยสวยบ่าวสาวเพิ่นจาต้าน ฮักคือยามวานนี้วันดีดีเฮานอนกอดพรอดคำงามหวานจ้อยจ้อยจนคนน้อยเกิดออกมา ฮักคือกับดอกฟ้าบานอวดแสงตะวัน ฮักคือแสงจันทร์งามส่องประกายงามยิ่ง ฮักคือหญิงสาวน้อยดรุณีคนเกิดใหม่ แนมยามใด๋ข่อยกะม่อยใจข่อยหล่นใส่เธอ ฮักคือเสียงละเมอเจ้ายามอารมณ์แหล่นเตลิด ฮักคือความเพริดแพร้วหวานแว่วกล่อมใส่หูฮักคือเสียงยอดชู้อ้อนออดยามเงินหลาย ฮักคือชายกับหญิงย่างเฮียงจาต้าน คันผู้ใด๋เห็นฮู้คำนิยามฮักแหน่แหน่ บอกแหน่แหมจ่มกะได้สิยอมให้ขึ้นนั่งคอ ขอบอกต่ออีกส่ำน้อยว่าฮักหนึ่งคือจริงใจ ฮักหลายหลายคือจริงจัง อ้ายฮักนางดั่งเดียวนี้ ฮักคนดีบ่มีมื้อหรือเวลาสิจางจืด ฮักแต่มืดฮอดมื้อเช้าคอยเฝ้าแต่ส่องทาง อ้ายฮักนางบ่มีปี้นบ่มีปีนหนีไปใหม่ ฮักจนตายฮักแต่เจ้าเถิงไผเว้าข่อยบ่ฟังฮักจริงจังจริงใจพร้อม ยอมนางเหมิดทุกสิ่ง จริงหัวใจเหมิดทุกมื้อคือดินแต้มเอือบเกลือ ฮักเค็มเค็มเต็มในเนื้อใจบ่มีวันจืดจาก ฮักมากมากเต็มสู่มื้อคือฟ้าฮักจันทร์ วันหรือคืนแปรผันได้แต่ใจชายบ่มีจืดมืดหรือแจ้งฮักส่ำนี้คือพี่ฮักคุณ ฮักเพราะบุญผลาอ้ายมาเห็นนางค้างใจผี่ ฮักอีหลีฮักกะด้อบ่เคยพ้อแต่เกิดมา คนอยู่ในใต้หล้าบ่มีผู้คือเธอ นอนละเมอตามืนบ่แจบใจพอมื้อ คือกันกับพระยาเจ้าสุธนตามมโนราช ฮักประหลาดหลื่นล้นเกินคนแล้วแม่อีนาง ฮักบ่มีหม่องค้างเทมอบหัวใจ ฮักหลายวันพันคืนบ่หลื่นลงหรือหลงมื้อ คันคือกับวันนี้บ่มีวันสิเหินห่างบ่มีจางอ้ายฮักเจ้า บ่มีเว้าว่าสิลืม มีแต่ตื่มแต่เพิ่มเริ่มสิคึดคะนึงหาฮักเวลาหนหวยกะอิ่มใจเต็มมื้อ บ่คือไผในใจอ้ายมีแต่นางเต็มใจผี่ ฮักอีหลีบ่อยากเว้านางหล้าอย่าหน่ายหนี คันฮักคนแบบนี้อ้ายบ่เกี่ยงวันตาย ฮักหลายหลายกะคืองานบ่อนได้หาเงินใช้มีทรัพย์หลายเหลือล้นทองกับเงินเต็มกระสอบ อ้ายสิมอบให้น้องนางหล่าสิหว่าใด๋ ทำงานไปคิดเห็นหน้าวางงานลงคิดฮอดอุ่น บุญอ้ายมีส่ำนี่นางน้องบ่ฮักคืน แหน่บ้อ